Δευτέρα 2 Μαρτίου 2015

ΟΤΑΝ Ο ΚΟΡΝΑΡΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ…

ΟΤΑΝ Ο ΚΟΡΝΑΡΟΣ ΕΜΠΝΕΥΣΤΗΚΕ ΤΟΝ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟ…

ΜΟΝΟΠΡΑΚΤΟ

Στη σκηνή είναι η Αφηγήτρια που προσπαθεί να καρφώσει στον τοίχο ένα καρφί. Αριστερά της βρίσκεται ένα δέντρο και δεξιά της ένας μικρός θάμνος, όπου πίσω του κάθεται ο Κορνάρος αμέριμνος και γράφει ενώ δίπλα του έχει ένα σακίδιο.



ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ
Ένα μονάχα έχω να πω και δεν καρφώνω άλλο,
δεν έχω δει ποτέ ξανά καρφί τόσο μεγάλο!

Πονέσανε τα χέρια μου, τι κάνω για ν’ αργήσω;
Αυτό ήταν πάει, τελείωσε, το έργο τώρα αρχίζω!
(Κοιτάζει τους θεατές) Αγαπημένοι φίλοι μου, να σας καλησπερίσω,
κι αν είστε έτοιμοι κι εσείς μπορώ να ξεκινήσω.
Ακούστε δω πως γράφτηκε μια ερωτική ιστορία 
που λέγετε Ερωτόκριτος κι όχι τ’ Ομήρου η Τροία.
Πίσω από θάμνο κάθονταν κι έγραφε ο Κορνάρος…

Μέσα στην σκηνή μπαίνει με φόρα η Αρέτω και διακόπτει την Αφηγήτρια. Κρατάει μια πινακίδα που όμως δεν βλέπουμε τη γράφει. Την αφήνει δίπλα στη Αφηγήτρια και της χαμογελά.

ΑΡΕΤΩ
Συγχώρα με Αφηγήτρια σ’ έκοψα στον Κορνάρο
άργησα, που προσπάθαγα τ’ άλογο να παρκάρω.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ
Ένα μονάχα θα σου πω αγαπητή μου Αρέτω,
χάρη σε εμένανε θαρρώ θ’ ανέβει έργο φέτο! 

ΑΡΕΤΩ
Έλα μωρέ τα παραλές κάνε μου τώρα χώρο,
σε λίγο φτάνει ο Έρως μου με ένα ιστιοφόρο…

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ
Ιστιοφόρο;!
Τι λες μαρή Αρέτω μου χαμένα σα να τα έχεις;!

ΑΡΕΤΩ
Hellooo…
Ομοιοκαταληξία έκανα, φύγε και να προσέχεις!

Η Αφηγήτρια βάζει πάνω στο καρφί την πινακίδα που γράφει ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΣ και φεύγει, ενώ η Αρέτω περιμένει τον Έρω κάτω από το δέντρο. Ο Έρως μπαίνει διακριτικά.

ΕΡΩΣ
Αρέτω; Αρέτω; Σε καλώ!

ΑΡΕΤΩ
Πες μου ποιος είσαι ξένε;

ΕΡΩΣ
Ο Έρως είμαι, μορφονιά.
Χαίρε κυρά μου χαίρε.

ΑΡΕΤΩ
Αχ! Έρωτα μου αγιάτρευτε σε περιμένω χρόνια.
στο δέντρο δω διακρίνεις με που ‘χω γεμίσει χώμα;

ΕΡΩΣ
Αρέτω μου τα μάτια μου τα μάτια σου ζητούνε
κι όπου σταθώ, κι όπου βρεθώ εσένανε θωρούνε!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ
(χωρίς ρίμα) Κλεμένο!

ΑΡΕΤΩ
Εδώ είμαι μάτια μου γλυκά δεν είμαι οφθαλμαπάτη
ας αποδράσουμε μαζί για άλλο μονοπάτι!

ΕΡΩΣ
Ήντα να κάμει ο ζεβντάς που μ’ έχεις τρελαμένο
αφού ότι μου ‘τάξες εψές ακόμη περιμένω…

ΑΡΕΤΩ
Ναι… Σήμερα σου έταξα πως κάτι θα σου δώσω…
Μίλα μου λίγο πρόστυχα πως θέλεις να φουντώσω;

ΕΡΩΣ
Αφού το θέλεις άκου τα Αρέτω μου ν’ ανάψεις
και με του πάθους τη φωτιά να 'ρθεις και να με κάψεις!

ΑΡΕΤΩ
Αχ! Ναι, ναι…

ΕΡΩΣ
Γιάντα να πρέπει ο πειρασμός να 'ναι στην κεφαλή μου
και όλα πάντα ν' αφορούν τον όφι στο βρακί μου;!
Αρέτω μου… Αρέτω μου… άντε ν' αγα…

ΑΡΕΤΩ
Εεεεε!

ΕΡΩΣ
…πηθούμε!
και κάτω απ' τούτο το δεντρί τα μάτια μας να βγούνε!

Ο Έρως με την Αρέτω αρχίζουν να σαλιαρίζουν. Ο Κορνάρος που ακούει τον θόρυβο σηκώνεται να δει τι συμβαίνει και μένει έκπληκτος με το θέαμα. Η Αρέτω τον βλέπει αλλά δεν πτοείται, κάθε άλλο, του κλείνει το μάτι και το απολαμβάνει που τους κοιτάει. Ο Έρως τον παίρνει χαμπάρι και οργίζεται. Ο Κορνάρος παίρνει το σακίδιο του και ετοιμάζεται να φύγει.

ΕΡΩΣ
Μα ήντα γίνετε έπαε ωρέ μάτι μας παίρνεις
και ήντα 'ναι τα συμπράγκαλα στην πλάτη σου που σέρνεις;

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Εγώ… εεε…

ΑΡΕΤΩ

Άφησε τον αγάπη μου, περαστικός θα είναι
σου το διαβεβαιώνω εγώ μείνε κοντά μου… Μείνε!

ΕΡΩΣ
Πες όνομα, επώνυμο, πατέρα και μητέρα
ταυτότητα και δίπλωμα μη βγάλω την μαχαίρα!!!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
(Τρομοκρατημένος) Εεε…

ΑΡΕΤΩ
Μα ήντα του λες του κοπελιού και ψάχνεις και αιτία;
Έρω μου το κατάλαβες πως είπες μια βλακεία;;;

ΕΡΩΣ
Σωστά!
Ας την ξεχάσουμε λοιπόν ξένε μου τη βλακεία. 
Πες ποιος είσαι ετουλόγου σου και ποια η ιστορία;

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Βιτσέντζος ετουλόγου μου αυτό 'ναι το όνομα μου
Κορνάρος το επώνυμο το πήρα απ' τον μπαμπά μου!

ΕΡΩΣ
Βρε τον Βίντσ..ενν.. τον' απαυτόν, μας έπαιρνε και μάτι…
Ήσουνα δα περαστικός; Μολόγα, πες μου κάτι…

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Ένας γραφέας είμαι εγώ τον λόγο μου να δώσω, 
Γράφω λογής διηγήματα που θέλω να εκδώσω…

ΑΡΕΤΩ
Ξέρουμε, ξέρουμε!

ΕΡΩΣ
Δεν με γελούν τα λόγια σου κύριε συγγραφέα, 
όσο κι αν παρουσίασες τα ψέματα σου ωραία!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Μα την αλήθεια λέω σου πρέπει να με πιστέψεις
'δω ήμουνα περαστικός μην μπαίνεις σ' άλλες σκέψεις!

ΕΡΩΣ
Ξανοίγεις με που σε θωρώ;

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
(στην Αρέτω, παραξενεμένος) Τι είπε;

ΑΡΕΤΩ
Αν τον βλέπεις όπως σε κοιτά!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Αγαπημένε Κρητικέ, σε βλέπω με κοιτάζεις 
για κόψε το στυλάκι αυτό, να ξέρεις με τρομάζεις!

ΕΡΩΣ
Μολόγησε μου κερατά τι 'θελες έπαε πέρα; 
Μη μ’ αναγκάσεις τελικά να βγάλω την μαχαίρα!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Φίλε τι θέλεις να σου πω ώστε να με πιστέψεις
στο είπα μια και δυο και τρεις, μπορείς να το χωνέψεις;

ΕΡΩΣ
Θαρρώ πως θάρρος πήραμε “κύριε” περαστικέ μας…

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ (OFF)
…Κι εσύ το παρατράβηξες ,κάν' τουμπεκί, δικέ μας! 

Όλοι ξαφνιάζονται με την αφηγήτρια και κοιτάζουν γύρω τους.

ΑΡΕΤΩ
Δίκιο έχει Έρω μου η φωνή ας βρούμε μία λύση,
άφησε πια τον άνθρωπο λιγάκι να μιλήσει!

ΕΡΩΣ
Ας είναι αγαπημένη μου… περαστικέ σ' ακούμε!
Και που είσαι Αφηγήτρια, στο τέλος θα τα πούμε!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Δεν φταίτε εσείς, ούτε κι εγώ μα κάντε μου την χάρη,
και πείτε μου τι θέλετε πριν απ' το πετεινάρι…

ΑΡΕΤΩ
Κοίτα, επειδή αφήσαμε και μια δουλειά στην μέση
κάνε μας μια αφιέρωση κι αυτό θα μας αρκέσει!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Αυτό θα είναι δύσκολο, ζητήστε άλλη χάρη
μιας και που είστε ταιριαστό κι αγαπητό ζευγάρι.

ΑΡΕΤΩ
Αυτό δεν είναι δύσκολο για ένα συγγραφέα 
γιατί είμαι πάντα σίγουρη πως θα 'χεις κάποια ιδέα!

Η Αρέτω του δείχνει τον Έρω ο οποίος τον κοιτάει με προσοχή.

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Μμμμ… Τώρα που το θυμήθηκα, κάτι μπορώ να γράψω…
μου δίνετε το ελεύθερο στον θάμνο να αράξω;
Μια ιστορία θα 'γραφα για δύο ερωτευμένους
η μοίρα όμως τους ποθεί συνέχεια χωρισμένους!

ΑΡΕΤΩ
Έρω μου πως σου φαίνεται ετούτη η ιδέα;
Την Ευρυδίκη κάνω εγώ κι εσύ βρε τον Ορφέα!

ΕΡΩΣ
Πολύ καλό μου ακούγετε εγώ όμως θέλω πράξεις, 
γι' αυτό τα λόγια άσε τα και άμε να την γράψεις!

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Ο Έρως είπαμε είσαι εσύ κι Αρέτω λένε εκείνη… 
Ω! Ο νους μου έπεσε ευθύς σε μια μεγάλη δίνη!
Ας πούμε Ερωτόκριτος θα είναι τ' όνομα του 
και θέλω… Αρετούσα αυτήν...

ΑΡΕΤΩ
ΑΥΤΗΝ;;;

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
…να λένε την δικιά του…
Τα βρήκα τα ψευδώνυμα, η συγγραφή μου μένει!
Πάω να πιω ένα κρασί κι άστο να περιμένει…

Ο Κορνάρος με ελαφρύ βηματισμός πηγαίνει προς την έξοδο όμως ο Έρως που τον βλέπει τον σταματάει.

ΕΡΩΣ
Ο θάμνος είναι από δω καλέ μας συγγραφέα
λέμε να μείνουμε εδώ να 'χεις λίγη παρέα…

Ο Κορνάρος επιστρέφει διστακτικά προς το θάμνο.

ΑΡΕΤΩ
Γιατί να φύγεις πήγαινες δίχως να μας πεις πράμα;
Να στείλεις μήπως σκέφτηκες τα νέα σου με γράμμα;

ΚΟΡΝΑΡΟΣ
Όχι...
Απλά συλλογιζόμουν… Σκέψεις βάζω σε τάξη 
κι ευθύς σε εσάς θα ερχόμουνα, για να μου πείτε «εντάξει»!
Θα γίνετε πολύ γνωστοί όλοι θα σας διαβάζουν 
κι από τα μάτια ολονών δάκρυα θα στάζουν… 
Το Έργο Ερωτόκριτος κανείς δε θα το φτάσει
και όλα τα ταμεία μας, σας λέω, θα τα σπάσει!
Θα γίνετε διάσημοι σ’ ετούτη εδώ την χώρα…

ΕΡΩΣ
…μας έπεισες ρέ σύντεκνε, δυναμικά προχώρα!

Ο Έρως με τον Κορνάρο δίνουν τα χέρια. Η Αφηγήτρια μπαίνει στην σκηνή. Όλοι παίρνουν της ανάλογες θέσεις τους, ο Έρως και η Αρέτω στο δέντρο και ο Κορνάρος στον θάμνο.

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ
Τα χέρια ευθύς έδωσανε σαν να ‘ταν παλιοί φίλοι
και του θυμού πια έσβησε το φοβερό φυτίλι.
Κάπως έτσι εγράφτηκε τούτη εδώ η ιστορία
που λέγετε Ερωτόκριτος κι έγινε επιτυχία.
Αν όμως δεν σας πείσαμε, φίλοι αγαπημένοι
φταίει που παραγωγή ήτανε κουμπωμένη!

ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ
Άμα κατέβω κάτω, και σου ξεκουμπώσω καμία ανάστροφη, θα σου πω εγώ!

ΑΦΗΓΗΤΡΙΑ
Το τέλος έφθασε λοιπόν ευθύς σας χαιρετάμε
και με περίσσια ενέργεια για το φινάλε πάμε...


Όλοι μένουν ακίνητοι ενώ το φως σβήνει αργά. Μπαίνει κρητική μουσική.


ΤΕΛΟΣ


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου